Ailemize yakın dostlarımız
arasında sık sık tartışma konusudur: Çocuklarımızın yetişmelerinde ana-baba mı,
yoksa öğretmenlerimi daha etkin rol oynar? Hangisi daha çok emek harcar?
Onlara hiç düşünmeden şu karşılığı
veriyorum:
-Öğretmenleri!
Sevgili Yavrum!
Bunu sen de böyle bil. Evet harçlığını veren bizleriz, ama seni ruhen
yetiştirecek olan, hayata güzel bakmanı sağlayacak olan kişi, unutma ki
öğretmenindir. Biz onların yanında yaya kalırız. Bizim dahi yetişmemiz de
onların emekleri vardır. Öğretmenin,
onlarca çocuğa gösterdiği sabır, hoşgörü, verdiği bilgi, seni yarınlara
hazırlaması açısından kıymetli bir hazinedir. Seni, bu hazineden yoksun
bırakacak tutum içerisine girme.
Sevgili Çocuğum! “Bana bir harf öğretenin
kelesi olurum” sözünü hiçbir vakit unutma. Seni “Sen” yapacak olan, sana
kişilik kazandıracak tek kişi öğretmenindir. Okulunu evin gibi gör.
Öğretmenlerini de anne ve baban kabul et. Çünkü o, tabloya renk veren
ressamdan, demire şekil veren demirciden, altını işleyen sarraftan taşa biçim
veren heykeltıraştan daha kıymetli usta bir sanatçıdır. Bunun için ömrün
boyunca öğretmenlerini, hele ki ilkokul öğretmenini ve onun sana harcadığı
emeklerini asla unutma yavrum.
Sevgili Küçüğüm!
Sana arkadaş sevgisini aşılaşan sana başarı yollarını gösteren, hayatın boyunca
unutamayacağın anılarına baş aktörlük yapan öğretmenini hep an.
Tüm bu emekler karşısında öğretmeninin
senden istediği bir tek şey vardır: Unutulmamak!
Eğer sen de unutmak ve unutulmamak
istemiyorsan Sevgili Yavrum! O halde Hayata Güzel Bak…
Lilay Koradan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder